Verslag van de afscheidsdienst voor Paul de Blot

In het In Memoriam (https://www.jeffgaspersz.nl/nw-23740-7-3750111/nieuws/in_memoriam_paul_de_blot.html?page=0) dat ik schreef voor prof. dr. Paul de Chauvigny de Blot heb ik de 7 levenslessen van deze bijzonder wijze man beschreven. Voor zij die er niet bij konden zijn, volgt hier een verslag van de afscheidsdienst die op 20 december 2019 jl. plaatsvond in de Sacramentskerk in Nijmegen.

Er waren zo veel bezoekers in deze toch vrij grote kerk dat er zitplaatsen te weinig waren en velen moesten staan. De broeder-jezuïet die de dienst leidde zei dat ze na Pauls overlijden, een briefje hebben gevonden op zijn bureau, waarop stond: ’Mijn uitvaart moet eenvoudig zijn, alleen in de aanwezigheid van de familie’. Echter als goed Jezuïet voegde Paul er ook aan toe: ’tenzij de overste anders besluit’. De overste heeft dus anders besloten en we zaten daar met honderden aanwezigen voor de dankdienst voor het leven van Paul. 

Velen die via Linkedin op het In Memoriam hebben gereageerd kenden Paul in verschillende hoedanigheden. Echter tijdens de dienst kwam ook een andere, minder bekende rol van Paul naar voren.

In het In Memoriam die de familie van Paul uitsprak, gaven ze elk aan hoe belangrijk ”Oom Paul” was in de grote familie, waar hij door zijn verbindende kracht, als de Pater Familias werd beschouwd. Vele familieleden, waaronder ook jongeren in hun puberjaren, heeft hij geholpen met intense aandacht en wijze adviezen.

Het was een mooie dienst, waarin prachtige woorden werden gesproken en ook werd gezongen, onder meer door een Indonesisch koor. Ik moest denken aan de wijsheid van de Libanees-Amerikaanse dichter Kahlil Gibran, die schreef: ’Wellicht zal ik vergeten met wie ik heb gelachen, maar nimmer zal ik vergeten met wie ik heb geweend.’

Paul was een bijzonder mens omdat hij bij vele medemensen 7 verschillende zaadjes in de geest heeft geplant: Het zaadje van de dankbaarheid, het zaadje van de vriendschap, het zaadje van de durf, het zaadje van de nieuwsgierigheid, het zaadje van de acceptatie, het zaadje van het zijn. En als zevende zaadje: Het zaadje van de menselijkheid.

Het is aan ons deze zaadjes te koesteren, water te geven, te laten groeien in onze geest. En de vruchten die er straks uit zullen voortkomen, te delen, in diepe dankbaarheid aan wie die zeven zaden aan Paul gaf en aan Paul die ze met ons deelde.

Jeff Gaspersz, 6 januari 2020

Mocht u artikelen of boeken van Paul willen lezen. Hij heeft een mooie website:

www.pauldeblot.nl (http://www.pauldeblot.nl)

Photocredit: iStock